KRAASANAB
Aşırı kontrollü toplumlarda yaşıyoruz. Hayatlarımız sanki bir makinaya bağlı, kodlarla yönetiliyor, kurallarla sinirleniyor, tekrara zorlanıyor; tüketim toplumunun ve ona bağlı ideolojilerin devamını sağlayan değiştirilebilir askerler ya da işçiler gibiyiz. Bedenimiz, düşün sistemimiz ve daha da önemlisi ruhumuz da bu tekdüze saltanatta esir. Son derece baskıcı, kısıtlayıcı ve yoksul imge sistemi sadece dış dünyayı değil, sözde düzenden sapma olmaması için hayal gücümüzü dahi belirli bazı kalıplar içinde tutuyor.

Rüya tam bu noktada bir özgürlük imkanı olarak karşımıza çıkıyor. Bilinçaltına açtığı yol, dış ve iç dünya arasında bir geçiş olması, bir yandan dış dünyanın katı düzeninden sıyrılma imkanı sağlarken diğer yandan da öznelliğe, daha doğrusu radikal öznelliğe alan açıyor. Her halükarda rüya hayat icin elzem. İşler uyku sürecinde, bilincin etkisi haricinde gerçekleşsin, ister hayal olarak, bilincin de yardımıyla tetiklenmiş olsun, rüya kontrolden arındırılmış imgeler yaratmak için elimizdeki nadir fırsatlardan biri. En derine ulaşmak için bir egzersiz, bir nevi benlik ritüeli.

Pandemi dönemi dış dünyayala aramıza bir mesafe koydu. İster istemez durmak zorunda kaldık. Kapandık. Hareketimiz kısıtlandı hatta yoka yaklaştı. Kalakaldık. Dünyadan çekildik, istemli ya da istemsiz. Salt pencereden görünen dünya donmuş gibi, biraz boş, biraz hülya ve tamamen gercek-üstü. Gündüz düşleri, gece hayalleriyle doldurulmayı bekleyen bir boşluk her zamankinden daha yakınımızda.
Kraasanab bir kitap. Bir rüya kitabi. Hatta yorumsuz bir rüya. Aynı zamanda, sanatın imkanlarını ve inanılmaz başkaldırıcı potansiyelini kullanarak kontrolü kısa devreye uğratacak yumuşak ve yavaş bir strateji.

Kraasanab bir rüya kitabi. Bir foto-roman. Çınar Eslek’in bu olağanüstü dönemde, rüya ve hayal aracılığıyla ortaya çıkardığı, gerçeklikle bağlantıları bazen çok zayıf, bazen daha güçlü, zaman zaman şaibeli olan desenlerine Yekhan Pınarlıgil’in kelimeleri eşlik ediyor. Belki bir dialog, belki bir masal, garibelerle dolu paralel evrenden sürükleyici, gercek ötesi bir foto-roman.

We live in societies over-controlled. As if our lives are hooked up to a machine, executed by codes, limited by rules and forced to repetiton; we are like disposable soldiers or workforce who ensure the permanence of consumer society and ideoligies associated with. Our bodies, our thinking mechanism and most importantly our spirits are all slaves to this uniform dominion. An extremely oppressive, restrictive, poor imagery system holds both our outside world and our imagination in predetermined forms so that there are no deviations from the so called order.

Right at this point, dreams come into play as a chance of freedom. On one hand, the path they lead to subconscious and the gateway they open up between outer and inner worlds provide an opportunity to get away from the strict order of the outer one; and on the other they clear up some space for individuality, radical individuality. In any case, dreams are essential for life. Be it in sleep, without the control of the conscious, or a daydream triggered by the conscious itself, dreams are one of the unique occasions we have at hand to create control-free images. A kind of exercise, a ritual of identity to reach the ultimate depths.

The time of pandemic placed a gap between us and the outer world. We had to come to a halt, unwillingly. We locked ourselves up. Our movement was restricted, almost came to an end. We withdrew from the world, voluntarily or not. A world only seen through a window, frozen, a bit empty, a bit of an illusion and fully unreal. A gap that awaits to be covered with dreams at night and phantasies in the day is closer to us than has ever been.

Kraasanab is a book. A book of dreams. It’s even a dream without interpretation. At the same time it’s a strategy, soft and slow, that will short-circuit the control by using the resources of art and its incredibly rebelious potential.

Kraasanab is a book of dreams. A photo-novel. Çınar Eslek’s drawings, created during this unusual period, with lose connections to reality at times, stronger at other times, extravagant here and there are accompanied by Yekhan Pınarlıgil’s words. Maybe a dialogue, maybe a fairy tale, a surreal photo-novel filled with freaks, more thrilling than parallel universes.